Een van mijn absolute lievelingsdichters is Mary Oliver. Ik heb met veel plezier een aantal teksten van haar hertaald. Hieronder lees je waarom ik zoveel van haar hou. Lees haar bundels bijvoorbeeld haar verzameld werk Devotions.
Wanneer ik tussen bomen ben,
vooral tussen wilgen en honingbomen,
maar ook bij beuken, bij eiken en dennen,
ja, die geven me echt scheuten van blijdschap.
Ik zou bijna zeggen dat ze me redden,
laten we zeggen dagelijks.
Ach ja, ik ben zo ver verwijderd
van de hoop op mezelf, in al mijn goedheid,
met al mijn onderscheidingsvermogen,
zou ik eigenlijk nooit haast moeten hebben,
zou ik in ieder geval veel langzamer moeten lopen
en sowieso veel vaker moeten buigen.
Om me heen roeren de bomen hun bladeren.
Hoor ze fluisteren: “Blijf even, blijf even…”
Het licht stroomt uit hun takken
en ze roepen steeds opnieuw,
“Het is eenvoudig, echt heel eenvoudig.
Ook jij bent in deze wereld gekomen
om precies dit te doen, precies dit te doen,
dus rustig maar aan,
ja, om gevuld te zijn met licht en om te stralen.”
Wanneer ik tussen bomen ben,
vooral tussen wilgen en honingbomen,
maar ook bij beuken, bij eiken en dennen,
ja, die geven me echt scheuten van blijdschap.
Ik zou bijna zeggen dat ze me redden,
laten we zeggen dagelijks.
Ach ja, ik ben zo ver verwijderd
van de hoop op mezelf, in al mijn goedheid,
met al mijn onderscheidingsvermogen,
zou ik eigenlijk nooit haast moeten hebben,
zou ik in ieder geval veel langzamer moeten lopen
en sowieso veel vaker moeten buigen.
Om me heen roeren de bomen hun bladeren.
Hoor ze fluisteren: “Blijf even, blijf even…”
Het licht stroomt uit hun takken
en ze roepen steeds opnieuw,
“Het is eenvoudig, echt heel eenvoudig.
Ook jij bent in deze wereld gekomen
om precies dit te doen, precies dit te doen,
dus rustig maar aan,
ja, om gevuld te zijn met licht en om te stralen.”