Wat begint.

Ze zeggen, wat begint in schoonheid, eindigt
in schoonheid.
Wat begint met verdriet, eindigt in verdriet.
En dat het zaadje, eenmaal geplant, al snel weelderig bloeit.
Ja, en als er verdriet is, dan is er verdriet,
en boosheid is boosheid.

Ze zeggen, dat de eerste week van iedere
werkelijke verliefdheid, het einde ervan onthult.
“Geef mij het kind op zevenjarige leeftijd,
en ik vertel het je allemaal”, dat soort dingen.
Maar is de wereld niet begonnen met een knal?
Is de wereld niet begonnen met een knal?

Het lijkt me schier onmogelijk,
om voor een andere waarheid te pleiten.
Maar toch, ik heb half versleten harten gezien
met van die kleine reparaties.
En ik heb de blauwe gaai gezien,
in het wild geboren maar uiteindelijk vredig etend
uit de hand van een vrouw.
En zijn wij niet allen begonnen als kleine kikkervisjes?
Je weet wel, met van die gekrulde kieuwtjes.

Wellicht is onze startplaats één locatie,
wie weet is het een plek met een bocht,
en dat we de weg dan volgen naar een einde,
naar een ander einde.
En dan opnieuw beginnen en dan
opnieuw beginnen.


Danusha Lameris in een vrije hertaling van Wordbites.